Türkiye'de deneysel fotoğraf denince aklıma gelen ilk isim muhtemelen Şahin Kaygun olacaktır. İstanbul'da, ölümünün üzerinden yirmi yılı aşkın zaman geçtikten sonra bir yıl arayla eserlerinden oluşan ikinci solo serginin açıldığını öğrenmek beni oldukça mutlu etti. Geçen yıl Elipsis Galeri'de açılan serginin ardından (bnkz.
Sanatatak ve
İstanbul Sergi Fotoğrafları makaleleri) çok daha geniş bir koleksiyonla ve bu sefer İstanbul Modern'de açılan
sergide, fotoğraf ve resmi birleştiren işlerinin yanı sıra yönetmenlik ve sanat yönetmenliği yaptığı filmler de gösteriliyor. Kendisi ve sanatı hakkındaki başvurulabilecek kaynaklar arasında Fotoritim'de yayınlanmış olan bir
yazıdan ve kendisini tanıyanlar tarafından kaleme alınan bir Fotoğrafya
dosyasından bahsedebilirim. İstanbul Modern'in basın bülteniyle beraber paylaştığı yüksek çözünürlüklü eser fotoğrafları ve sergi mekânından bazı görüntüler ise şöyle,
|
Dul bir kadın (1985) |
|
İsimsiz 20 (1987) |
|
İsimsiz 56 (1985) |
|
İsimsiz 131 (1983) |
|
İsimsiz 452 (1984) |
|
İsimsiz (1985) |
|
İsimsiz (1991) |
|
İsimsiz (1991) |
|
Mavi Saçlı Çocuk (1990) |
|
Mavinin Ölüme Gülüşüdür (1984) |
|
Temas (1991) |